Zware maand

In een hoekje van de bank zit ze te schrijven met de laptop op haar schoot. Er zit nog 21% in de batterij en dat is genoeg voor nog even rondhangen op het internet. Afgelopen week was een week van hectiek en zorgen inclusief een grote teleurstelling en heel veel discussie over steeds weer hetzelfde probleem. Het zou voor de grap eens even rustig moeten kunnen worden in haar leven, even geen getob even géén zorgen. Het lijkt er  vooralsnog niet op, voor de komende week staat er een belangrijk onderzoek op de agenda, de week daarna de uitslag. De diepgewenste nachtrust is al nachten ver te zoeken en dat maakt de dagen lang en labiel, de tranen hoog en de emoties aan de oppervlakte. In een vlaag besluit ze deze week niet te werken maar de hoognodige rust te nemen. Rust om zaken te ordenen, rust om dingen een plek te geven, rust om te huilen en te rouwen om het immense verlies dat 2011 heeft gebracht. Langzaam komt het besef boven dat het allemaal al te lang heeft geduurd, te lang dapper geweest, te lang het hoofd omhoog. Misschien is die wetenschap alweer de weg terug……………….